- DISPENSATORES
- DISPENSATORESsequioribus saeculis Rationales appellati, a rationibus quibus praeerant, in principio singulorum erant apud Romanos civium et Principum. Unde Aur. Cassiod. l. 6. Ep. 8. Per Rationalium, inquit, curam quondam Principum privatam fertur gubernasse substantiam. Dein ad publicum translatum officium est. Et privatorum quidem Dispensatores rei domesticae curam agebant. Suet. in Galba c. 12. Dispensatori breviarium rationum adferenti paropsidem leguminis pro sedulitate et diligentia porrexit. Petron. p. 16. Edit.Gonsali di Salas. Suet. in Oth. c. 5. G. Pompeio. Trimalcioni VI. viro. Augustali. Cumamus. Dispensator. Isid. in Glossis, Arcarius dispensator. Hi singulis noctibus domino seu patrifamiliâs totius diei expensas offerebant considerandas, ut docet vett. Scholiates Iuv. Satyr. 6. v. 482. Ratiocinium diurnum accipit in transversa charta scriptum. Ipse Satyric.------ Longi relegit transacta diurni.Ut proin constaret, rationes esse redditas, antequam cubitum iret dominus, rationibus a servo (ex horum enim numero Dispensator erat) sibi oblatis subscribebat, computatis diligenter singulis et expunctis: quod usque adeo religiose observatum est, ut servus, qui a rationibus domino fuisset, testamento ab eodem manumissus, potuerit ab herede in servitute retineri, nisi subscriptione probatas rationes ostendisset. Scaevola IC. l. 41. ff. de fideicommiss. libertat. Post mortem testatoris Tutores Cupito exactionem commisêrunt, isque nummos redactos expensavit eisdem Tutoribus, dein filius impubes decessit, cui mater haeres exstitit, et Tutorem tutelae iudicio silio condemnatum habuit. Cupitus ad libertatem proclamavit eo tempore, quo si viveret Martianus, Annos sedecim habiturus esset, offerens rationem unius Anni in diem mortis testatoris, quod ceterae subscriptae fuêrunt: quaesitum est, an eas quoque rationes, quas Tutores periculo suo egêrunt, Cupitus reddere compelli debeat? Respondit, eum conditioni rationis reddendae ita videri paruisse, si omne ex eo, quod gessit, et recte desiderari possit, reddiderit. Forte iidem Cellarii quoque et Cellarienses dicti sunt, quos Plaut. Condos promos Procuratoresque peni vocat. Vide quoque infra in voce. Rationes. Publicum vero Urbis provinciarumque proventum Dispensatores publici curarunt, instituto admodum antiquo: Namque et stante Republica sumptus annui sive census Civitatis, in foro positâ hastâ, a Consule exigebantur. Cuius moris meminit Ovid. de Ponto l. 4. Eleg. 5. v. 19.Aut populi reditus positam componet ad hastam,Et minui magnae non sinet urhis opes etc.Sed de his plura vide infra, in voce Prorogatos. ltem Rationales. Addam saltem, quod Dispensatores Caesarum et Augg. frequenter occurrunt, in vett. Saxis, quos non unius generis, in domo Augusta, docet Salmas. ad Lamprid. in Antonino Diadum. quodqueve idem nomen, mansit in Regum postea Aulis Principumqueve, quos Maiores Domûs aliter, Galli Maistres d'Hostel vocant. Sic Dispensator Domus Regiae, occurrit apud Blancam Comment. Rer. Aragon. p. 782. quod officium sustinuit Vitalis Ep. Oscens. Azo, Regis Francorum Dispensator, dicitur in vett. Charta apud Car. du Fresne. Nec semel in Palatlis Regum Angliae Dispensatores memorantur, in qua gente notissima quoque Dispensatorum, seu des Despensiers, familia, quae ab hoc munere nomen adepta est. Spenseri dicuntur Historicis Angliae, vide in voce Iustitia, et plura de hac voce apud Car. du Fresne, ut et supra Coffrarius, ac infra Nomicus. De Ταμίαις vero Graecorum, iis viz. qui ad cogendam administrandamque pecuniam eligi solebant, Boeclerum ad ista Nepotis in Conone c. 4. Rex --- ei permisit, quem vellet eligere, ad dispensandam pecuniam: et Donat. in Suet. August. c. 67.
Hofmann J. Lexicon universale. 1698.